นี่คือสิ่งที่ Kay Tye ชื่นชอบ ได้แก่ เบรกแดนซ์ ปีนเขาเว็บสล็อตออนไลน์ สโนว์บอร์ด โป๊กเกอร์ เลี้ยงดูลูกสาวและลูกชายตัวน้อยของเธอ กิจกรรมที่กระตุ้นอะดรีนาลีนเหล่านี้ล้วนต้องการทักษะพื้นฐาน แต่ความชำนาญที่แท้จริง — และความปิติยินดีที่ Tye ค้นพบ — มาจากการแสดงด้นสด เธอก้าวเข้าสู่ความว่างเปล่าอย่างกล้าหาญ ดินแดนที่เธอต้องต่อสู้ และเชื่อว่าแสงแห่งความเข้าใจจะนำทางออกไป
ในฐานะนักประสาทวิทยาวัย 36 ปีที่กำลังศึกษาว่าสมองสร้างประสบการณ์
อย่างไร Tye ได้นำความกล้าและความคิดสร้างสรรค์มาผสมผสานกันในห้องแล็บของเธอ ซึ่งเป็นส่วนผสมหลักในความสำเร็จของเธอ “เคย์มักจะพบว่าจุดหักมุมที่น่าสนใจนี้อยู่เสมอ” เลสลี่ วอสแชล นักประสาทชีววิทยาระดับโมเลกุลจากมหาวิทยาลัยร็อคกี้เฟลเลอร์ในนิวยอร์กซิตี้กล่าว กลุ่มของ Tye ที่ MIT สืบสวนคำถามทางวิทยาศาสตร์ด้วยวิธีการที่สร้างสรรค์ ซึ่งมักจะให้ผลลัพธ์ที่ทรงพลัง
Tye กล่าวว่าเป้าหมายนั้นมีความทะเยอทะยาน: เพื่อระบุ – ในแง่ของประสาทวิทยาศาสตร์ – แก่นของสิ่งที่ทำให้เราแต่ละคน เราทุกคนอาศัยอยู่ในโลกเดียวกัน แต่มีประสบการณ์ที่แตกต่างกันอย่างมากมาย อารมณ์และแรงจูงใจส่วนตัวของเรามีความสำคัญต่อการขับเคลื่อนพฤติกรรมของเรา แต่วิธีการสร้างชีวิตจิตใจภายในของเรานั้นเป็นเรื่องลึกลับ: “จริง ๆ แล้วเราจะฝังจิตใจในสมองได้อย่างไร”
จนถึงตอนนี้ การค้นพบของ Tye ซึ่งส่วนใหญ่มาจากการปรับเซลล์ประสาทและพฤติกรรมในสัตว์ทดลอง ได้นำไปสู่ความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับแรงประสาทที่ซับซ้อนที่สร้างประสบการณ์ เธอเชื่อว่ากองกำลังเหล่านั้นจำนวนมากอาจทำงานในลักษณะเดียวกันในคน
นิวเคลียสราฟหลังของหนู
เฉพาะผู้โดดเดี่ยว เซลล์ประสาทที่สร้างสารเคมีโดปามีน (สีเขียว แดง และเหลือง) ตั้งอยู่ในส่วนหนึ่งของสมองของเมาส์ที่เรียกว่า dorsal raphe nucleus ซึ่งอาจมีบทบาทในการแยกตัวทางสังคม
GA MATTHEWS ET AL/CELL 2016
ความเข้าใจอย่างหนึ่งเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด หลังจากการทดลองหลายครั้งว่าเซลล์ประสาทบางชนิดตอบสนองต่อโคเคนอย่างไร ข้อมูลก็ตกอยู่ในความโกลาหล แต่ Tye และนักวิจัยดุษฎีบัณฑิต Gillian Matthews ไม่อายจากโครงการนี้ พวกเขากลับเข้าไปในความว่างเปล่า แสวงหาวิธีที่สร้างสรรค์เพื่ออธิบายผลลัพธ์อันน่าฉงนสนเท่ห์
ปรากฎว่าเซลล์ประสาทเหล่านี้ ซึ่งฝังอยู่ในส่วนหนึ่งของสมองของหนูที่เรียกว่า dorsal raphe nucleus ไม่ตอบสนองต่อโคเคนเลย พวกเขากำลังตอบสนองต่อความเหงาของหนู
ในระหว่างการทดลอง หนูบางตัวถูกแยกออก ในหนูที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนฝูงหลังจากช่วงเวลาแห่งความเหงาเซลล์ประสาท raphe หลังมีการเคลื่อนไหวอย่างมาก Tye และเพื่อนร่วมงานรายงานในปี 2016 ในCell การใช้เทคนิคที่เรียกว่า optogenetics ซึ่งพัฒนาขึ้นในห้องทดลองของ Karl Deisseroth ที่ Stanford ซึ่ง Tye เป็น postdoc นักวิจัยได้เปลี่ยนเซลล์เดียวกันเหล่านี้ด้วยเลเซอร์เทียม
แม้ว่าหนูจะไม่ชอบความรู้สึกนี้ แต่การหลีกเลี่ยงสถานที่ที่กระตุ้นนั้น การเตะเทียมทำให้หนูเข้าสังคมมากขึ้น Tye สงสัยว่าเซลล์เหล่านี้มีบทบาทในการสร้างความรู้สึกคล้ายกับความเหงาหรือบรรเทาด้วยการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ผลลัพธ์ในหนูเสนอให้จับมือเพื่อสำรวจว่าเซลล์ประสาทเหล่านี้จะทำงานร่วมกันเพื่อสร้างจิตใจได้อย่างไร
“เราทิ้งสิ่งที่เราคิดไว้แต่แรกทิ้งไปโดยสิ้นเชิง” Tye กล่าว “คำว่าโคเคนไม่ปรากฏในกระดาษ มันสนุกมากที่ได้ร่วมเดินทางไปกับ [Matthews] เพราะที่ที่เราลงเอยไม่ใช่ที่ที่เราคิดว่าเราจะไป”
ในการทดลองอื่นโดยใช้ออพโตเจเนติกส์ Tye และเพื่อนร่วมงานได้สัมผัสความรู้สึกของการให้รางวัลและการลงโทษซึ่งกันและกันในหนู ผลการวิจัยที่ ตีพิมพ์ในวารสาร Nature Neuroscience ฉบับเดือนมิถุนายน บรรยายถึงวิถีประสาทที่ช่วยให้สัตว์ตัดสินใจว่าจะเสี่ยงช็อกกับของหวานหรือไม่ การดูรางวัลและการลงโทษไปพร้อม ๆ กันด้วยวิธีนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักวิจัยคนอื่นทำ
โจเซฟ เลอดูซ์ นักประสาทวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก กล่าวว่า ข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้เกี่ยวกับพฤติกรรมที่มีแรงจูงใจมาจากการผสมผสานเทคนิคล้ำสมัยเข้ากับการออกแบบการทดลองที่ชาญฉลาด คำถามที่สมองตัดสินใจเกี่ยวกับพฤติกรรมนั้นเป็นคำถามคลาสสิก และ Tye กำลัง “นำมันไปสู่ระดับใหม่ของความซับซ้อนทางระบบประสาท” เขากล่าว
ฉันแทบลืมหายใจบ่อยครั้งที่เห็นใครบางคนเบ่งบาน เติบโตและพัฒนา แข็งแกร่งขึ้น มีความสามารถและมั่นใจมากขึ้นสล็อตออนไลน์
